Van Pascal en Gabby

Receptuur voor LAKSA KROKETTEN

Ingrediënten (voor circa 4 stuks):
30 gram boter,
30 gram bloem
2 dl. bouillon van 1 bouillonblokje
125 gram krabvlees of resten kippevlees
Snufje citroengraspoeder
Snufje gemberpoeder
2 tenen knoflook
Klein uitje (heel fijngesneden)
Mespunt sambal
5 korianderblaadjes (heel fijn gesneden)
½ theelepel tamarindepasta
Snufje turmeric

Paneermeel
1 eiwit losgeklopt met 1 lepel water of:
1 ei losgeklopt met 1 lepel melk
frituurvet

Bereidingswijze:

De boter smelten, de bloem erdoor roeren tot een samenhangende slappe massa (een roux) is verkregen. De roux even doorwarmen zonder dat de kleur verandert. De bouillon ineens toevoegen. De massa aan de kook brengen en gladroeren. Het zeer klein gesneden vlees, peterselie, peper, nootmuskaat en desgewenst het citroensap erdoor mengen. De ragout uitstrijken op een diep bord en op een koude plaats laten staan tot de massa steenkoud en heel stijf is. De massa in 4 à 5 gelijke delen verdelen. Met behulp van twee lepels de kroketten voorvormen. Zorgen dat oneffenheden en barstjes eruit gedrukt worden om uitlopen te voorkomen. De kroketten aan alle kanten door paneermeel rollen, met de hand bijvormen, door paneerei halen, nog eens door paneermeel rollen en het overtollige paneermeel afschudden. De kroketten in hete frituurolie (180 graden Celcius) langzaam bruin bakken. Daarna goed laten uitlekken en opdienen op een verwarmd vleesschaaltje waarop een servetje ligt. Het schaaltje garneren met een toefje peterselie of de droge peterselie bij de stelen vasthouden en de blaadjes in het hete frituurvet dompelen en snel laten bakken. De gebakken peterselieblaadjes boven de kroketten verkruimelen.
Variatie: Bitterballen (16 a 20 stuks). Van koud krokettenmengsel 16 a 20 kleine balletjes vormen. Deze paneren en bakken in frituurolie. Opdienen met prikkers.

Singapore

Van Henk en Anneke

Voor Ewout, die 40 jaar wordt.

Nog een zoon die de leeftijdgrens van 40 overschrijdt. Als ouder word je dan hard met je neus op de feiten gedrukt, dat er meer jaren achter je liggen dan in het verschiet, meer historie dan toekomst. Vrolijk word je niet van die gedachten; wel melancholiek. In zo’n stemming en met deze mijlpaal krijg je behoefte om de schoenendozen en fotoalbums (jaja old times!) met familiefoto’s door te snuffelen. Dwalend door die, meestal zwart/witte, gestolde familiemomenten kwamen we je in je vele gedaanten tegen en wij stroomden vol nostalgie en sentiment (heerlijk ! dat mag als ouder).
Zo’n eerste review roept teveel op om nog een beetje geordend te kunnen denken. Het is meer van “oh kijk nou ! die was ik helemaal vergeten! , oh ja, weet je nog”. Je kijkt natuurlijk ook naar jezelf “kijk toen had ik nog kort haar, of toen had ik nog haar, en wat was jij toen nog jong, en wat zagen we er toen vreselijk uit”.
Een tweede keer kan je pas wat bedachtzamer naar de beelden kijken en zien wij een ventje groeien van baby, scholier, student, man, naar de vader van nu.
Niks bijzonders natuurlijk maar wel ONS kind. Een romantisch ventje! Met veel twijfels, die geen uitdaging uit de weg ging, snel en sterk, die piekte of faalde, die geestig kon vertellen en vrolijkheid kon oproepen, snel boos kon worden maar dat zo weer kwijt was, heel behulpzaam was maar slordig en dus wel eens iets vergat.
Maar altijd aardig, geestig en beminnelijk !!!

Die vent woont nu ver weg en daarom zien we hem slechts heel af en toe en dat schrijnt.
Uit de losse foto’s hebben wij er een paar gekopieerd die een beetje uitdrukken wat wij hierboven bedoelde.

Wij hopen nog vele jaren van je stimulerende aanwezigheid te genieten en voor je verjaardag heel veel kuzzen.

Mama Anneke
Papa Henk
Zaandam

Van Bart Kooijmans

Gefeliciteerd en nog vele jaren toegewenst!

Ik hoop dat je de komende 40+ jaren in Singapore door zult brengen. Na het bijzondere geslaagde uitstapje naar Tokio, staan de Hong Kong Sevens immers nog op het lijstje verplichte activiteiten voor expats (inclusief de zwoegers onder lokaal contract) in Singapore. Zonder jou zal dat een stuk minder gezellig worden en ongetwijfeld zal het publiek daar net zo willen genieten van 'The green green grass of home' als onze fans in Japan. Wellicht kun je dan ook de Scatman toevoegen aan je repertoire. Tenslotte hebben we ook nog een sportief programma af te ronden: rondje mountainbiken binnen half uur, kampioen worden met Singapore FC en kwart triathlon in Batam. Bedankt voor alle gezelligheid het afgelopen jaar en hoop nog vele uitjes en weekendjes Rawa mee te maken met jou en de jouwen!

Bart
Singapore

Van tante Nelly

Kanjer!

40 jaar, wat zal je een praatjes hebben, maar ik gun je ze van harte want je bent een schat. Van jou een kaart te ontvangen uit Japan, heb ik nog nooit van iemand gehad, dat heeft me veel vreugde gebracht.
Wens je een fijne dag en voor de toekomst veel mazzel en broge.

Heleboel kusjes uit Amsterdam,

Nelly

Zeg jij Buitenveldert is geen Amsterdam, je krijgt een pak op je sodemieter.

Van Bob Grol

Beste Ewout,

Van harte gefeliciteerd met je 40e verjaardag en zodra de gelegenheid er is gaan we hier een dikke G&T op drinken! Alhoewel we elkaar eigenlijk pas 3,5 jaar kennen is er vrij snel een vriendschap uit gegroeid, ondanks de verschillende verre woongebieden. Met name de Amex bijeenkomsten, wat toch altijd weer resulteerde in het feit dat de lever iets groter werd en uiteindelijk toch weer iets dommer zijn geworden zoals de trips naar Parijs, London en Warschau. De grappen over Philip Jabroer en "trek eens aan m'n vinger" deden het goed na een avondje doorzakken... Ja, "je moet er bij geweest zijn"...

Zowel Hans als ik vonden het opmerkelijk dat je net koud in Singapore zat en wij de kans hadden om met de SQ educational mee te komen en zodoende je nieuwe woon-/werkgebied te bewonderen. Het bezoek van Jo en mij in combinatie met Thailand was de moeite waard om even voor je om te vliegen en uiteraard de 'leugen om bestwil' naar jouw management om je verblijf in Shianghai te verlengen voor jouw presentatie was decadent maar wel erg leuk.

Ook namens Jolanda de beste wensen en hoop lang contact te houden met je!

groet, Bob
Amsterdam

Van Piet en Ron Prins

Lieve Ewout,
Alweer een verassing, het houdt niet op hè jongen.
VAN HARTE GEFELICITEERD met je 40 jaartjes jong.
Als de dag van gisteren herinner ik me de geboorte van jou. Henk belde me dat ik moest komen om op Hajo te passen, omdat jij je had aangemeld. Ik naar de Wibautstraat en Anneke en Henk naar het ziekenhuis. Tantie lekker met Hajo spelen en knuffelen, maar in tijd van een mum stond Henk weer in de kamer, stralend, hij had weer een gezonde zoon en wat voor een. Een prachtig manneke met alles erop en eraan.
Nu ben je 40 jaar en vader van drie heel mooie kinderen, jongen geniet er van en wij wensen je een hele fijne dag (zou je koppie wel even willen zien, wachten op de foto's) en natuurlijk heel veel fijne en gezonde jaren toe.
Liefs en een dikke kus van
(ome) Piet en (tante) Ron
Zaandam

Van Marlon (en Annette) Prins

Hé Neefje,
Allereerst gefeliciteerd met deze mijlpaal van 40 jaartjes. Doe er nog maar minstens 40 bij.

Ik zat eens te denken over de afgelopen 35 jaar, want ik ben nog geen 40, hi hi. En toen moest ik denken aan een stapavond met jou in Amsterdam. Je woonde nog op de Oudezijds met nog 3 anderen geloof ik. Ik vond die avond echt super. Ik in de grote stad met mijn neef stappen en ik bleef ook slapen. We zijn toen naar Odeon geweest. Ik voelde me erg stoer. Ik heb mijn ogen uitgekeken. Ook weet ik nog dat ik je huis wel erg vies vond. De muizen liepen over het aanrecht. Ik ben na deze avond nog regelmatig in Odeon geweest en moest toen steeds denken aan die eerste keer met jou.

Een hele fijne dag nog en veel plezier met al je andere verassingen, want er komen er nog een paar heb ik vernomen in de wandelgangen van Zaandam.

We hebben ook nog een paar oude foto’s gevonden van toen je nog een onschuldig jongetje was.

Heel veel liefs,

Marlon, Arjan en Ward
Zaandam

Van Edwin Kotkamp

Alaska-trip in 1990 met Ewout, Stijn, Taco en ondergetekende.

“………….nee lul, tuurlijk niet, hoe kom je daar nou bij, het is echt waar, met gemak kan je $ 15.000,- verdienen in zes weken tijd; alleen maar wat zalm vangen en ’s avonds Amerikanen vragen wat de hoofdstad van Amsterdam is, succes verzekerd, ga je mee of niet?......”. Diezelfde nacht dat Bins mij deze vraag voorlegt, zeg ik ’s nachts rond de klok van 04:00 uur, enigszins in de war van de drank en me geen zorgen makend over de pecunia voor de heenreis, ja tegen een trip van zes weken naar Alaska.

Wat we toen nog niet wisten was dat we vier weken lang van ’s ochtends acht tot laat in de middag zalm zouden schoonmaken in een visafslag in Kenaï.
Het plan dat Bins voor ogen stond was iets romantischer. We zouden namelijk proberen aan boord te komen van één van de vele boten die uitvoeren om zalm te vangen, "dan verdien je echt dik geld". Helaas, op het moment dat wij allen onze laatste munten hadden uitgegeven aan een retourticket (ja retour, godzijdank) en al hoog boven de plas tussen VS en Europa hingen, voer vóór de kust van Alaska de olietanker Exxon Valdez tegen een paar rotsen en verloor een paar ton olie waardoor de complete zalmpopulatie voor dat jaar werd gedecimeerd.

Overigens kwam deze info ons pas een dag of twee later ter ore, anders hadden wij wellicht nog wat geld opzij gezet om de eerste week door te komen. Gevolg van het op de klippen lopen van de Exxon Valdez was namelijk dat er bijna geen werk te vinden was. Óf we zouden die week nog terugvliegen (dan zouden we natuurlijk giga voor lul staan voor het thuisfront) óf we zouden ons laatste geld (we hadden gevieren nog $ 120,--) uitgeven aan een auto waarmee we alle fish canneries konden afstruinen naar werk.

Het laatste geschiedde. Achteraf een goede keuze: na aanschaf van “The Black Widow” vonden we met z'n vieren toch nog vrij snel werk bij een visafslag in Kenaï. Na een fake greencard number te hebben afgegeven, konden we direct aan de slag voor $ 6,- per uur. We werkten daar samen met afgegleden hippies en ander langharig spul en hebben ons prima vermaakt, al was het werk dodelijk saai en vermoeiend. Terugdenkend kan ik nog steeds lachen om de lessen Nederlands van Stijn aan vriendelijke Amerikanen: blij en vrolijk begroetten wij hen iedere morgen met een “goodmorning to you all” en zij antwoordden ons in het Nederlands: “Lekker neuken, to you too”. Het is flauw, maar ik kan je verzekeren dat het de dag keer op keer weer aangenaam liet beginnen. Ik hoef niet uit te leggen dat hier nog tal van variaties op gemaakt zijn.

Ook in Amerika word je pas uitbetaald aan het einde van de maand, dus dat betekende (vier weken lang!): zalm in je broekspijp mee naar buiten smokkelen en ’s avonds in aluminiumfolie met knoflook, peper en zout in het kampvuur kieperen. Heerlijk, maar ook iedere dag zalm komt een keer je strot uit. Aan het einde van de maand was het dan eindelijk payday; maar we kregen ons zuur verdiende loon niet cash maar via een cheque. Godzijdank was er een bank die ons vertrouwde en het ons uitbetaalde.

Daarna hebben wij nog een weekje door Alaska gekoerst, onder andere naar het natuurreservaat Denali in Noord-Alaska en naar Eagle Bay. Taco, niet echt de Tim Overdieck qua Engels, zou wel even vragen hoe we bij Eagle Bay konden komen: we stoppen de wagen, Taco draait zijn raampje open en spreekt de legendarische woorden tegen een lokale baard;.”Sir, please, can you tell me, Eagle Bay?”. Ook zijn uitspraak bij de lokale McDrive van het woord uien, onions, (oonaaions) blijft een klassieker. Ach, je had er bij moeten zijn.Bins, ik had deze trip voor geen goud willen missen, ook al moest ik nog twee jaar lang een schuld inlossen bij de bank. Door jou ben ik een geweldige ervaring rijker. Dank jonk!!!!
Ik wens je een heel goed veertigste levensjaar toe met Ditte, Cato, Roemer en Fien en hoop je snel weer te zien in het Amsterdamse, want ik mis je hier!!!!!!!!
Het ga je goed.

@
Baarn

Van Jonathan Herman

Van Annette Prins

Lieve Ewout,

Allereerst natuurlijk van harte gefeliciteerd met je verjaardag!!
Wat een geweldig idee van Ditte om deze site in het leven te roepen voor jouw 40e verjaardag. Ik twijfel er niet aan dat je zult smullen van al die herinneringen en anekdotes. Je hebt zo ongelooflijk veel gedaan en gezien, daar valt ongetwijfeld enorm veel over te schrijven!

Mijn vroegste herinnering aan jou zal ik in ieder geval nooit vergeten: Mijn ouders waren met een hele club vrienden op skivakantie en hadden mij bij jullie op de Soestwetering gedropt voor een weekje. Ik had mijn fietsje mee. Met zijwieltjes welteverstaan, want kleine Annetje was niet zo vlot in het aanleren van nieuwe dingen. Ik zal een jaar of 4, misschien 5 geweest zijn. Grote neven Hajo en Ewout zouden hun kleine nichtje wel eens leren zonder die kinderachtige zijwieltjes te fietsen. Ik weet niet meer of het jullie uiteindelijk gelukt is om mij aan het einde van de week los op dat ding te laten fietsen, maar ik herinner me voornamelijk de schrale plekken op mijn knieën en handen en heel veel tranen.
Gelukkig is het allemaal redelijk goed op zijn pootjes terecht gekomen, maar fietsen doe ik nog steeds niet graag. Zal dat dan toch hierdoor komen?

Grote neef, een hele dikke verjaardagskus voor jou
van je “kleine” nicht Annette
Apeldoorn

Het verzoek

Beste mensen,
Ewout wordt veertig! Op 18 augustus is het zover en voor de gelegenheid heb ik een speciale site in het leven geroepen. Het zou natuurlijk hartstikke leuk zijn als jullie, familieleden, oude en nieuwe vrienden, aan deze blog een bijdrage zouden leveren.
Afgezien van de bijbehorende beste wensen hoop ik dat jullie je in deze bijdrage vooral kunnen storten op een gedeelde herinnering; een anecdote die Ewout mogelijk al lang vergeten is en van alles bij hem oproept. Een plaatje bij het verhaal is helemaal mooi, maar een andere foto is ook meer dan prima.
Stuur je tekst + eventuele foto naar dit mailadres, dan zet ik het op de site. Op zijn verjaardag zelf mag het feestvarken dan bekijken hoe het is geworden. Natuurlijk krijgen jullie het tegen die tijd ook allemaal te zien.
Alvast heel erg bedankt voor jullie hulp,
Groetjes
Ditte
Singapore, 5 juli 2007

.. en de herinnering, 3 augustus

Hallo allemaal!
Geweldig, wat er zo aan verhalen en foto's uit de oude doos gehaald worden! De site wordt echt heel erg leuk en ik denk dat Ewout er ontzettend van gaat genieten om van zoveel verschillende mensen iets te horen.
Maar ... er kan natuurlijk altijd meer bij! Ik hoop dat diegenen die het nog niet gelukt is iets te maken voor deze speciale gelegenheid, alsnog aan de slag gaan. Het is natuurlijk vakantietijd, dus ik begrijp dat een aantal mensen nog in staat is geweest om hun huiswerk te maken - of wellicht zelfs hun mail te lezen! Maar nu iedereen zoetjesaan toch weer terugkeert in de lage (of juist: tropische) landen.... En ook de mensen die alvast een foto hebben gestuurd maar nog geen verhaal - of andersom: lukt het nog om jullie bijdrage aan te vullen?
Hoe dan ook; hartstikke bedankt voor jullie hulp en ik kijk uit naar meer anecdotisch leuks en/of vertederende, mooie, leuke, of natuurlijk genante foto's.
Hartelijke groet,
Ditte
PS Ik stuur de link voor de site door op of daags na 18 augustus!