Voor Ewout, die 40 jaar wordt.
Nog een zoon die de leeftijdgrens van 40 overschrijdt. Als ouder word je dan hard met je neus op de feiten gedrukt, dat er meer jaren achter je liggen dan in het verschiet, meer historie dan toekomst. Vrolijk word je niet van die gedachten; wel melancholiek. In zo’n stemming en met deze mijlpaal krijg je behoefte om de schoenendozen en fotoalbums (jaja old times!) met familiefoto’s door te snuffelen. Dwalend door die, meestal zwart/witte, gestolde familiemomenten kwamen we je in je vele gedaanten tegen en wij stroomden vol nostalgie en sentiment (heerlijk ! dat mag als ouder).
Zo’n eerste review roept teveel op om nog een beetje geordend te kunnen denken. Het is meer van “oh kijk nou ! die was ik helemaal vergeten! , oh ja, weet je nog”. Je kijkt natuurlijk ook naar jezelf “kijk toen had ik nog kort haar, of toen had ik nog haar, en wat was jij toen nog jong, en wat zagen we er toen vreselijk uit”.
Een tweede keer kan je pas wat bedachtzamer naar de beelden kijken en zien wij een ventje groeien van baby, scholier, student, man, naar de vader van nu.
Niks bijzonders natuurlijk maar wel ONS kind. Een romantisch ventje! Met veel twijfels, die geen uitdaging uit de weg ging, snel en sterk, die piekte of faalde, die geestig kon vertellen en vrolijkheid kon oproepen, snel boos kon worden maar dat zo weer kwijt was, heel behulpzaam was maar slordig en dus wel eens iets vergat.
Maar altijd aardig, geestig en beminnelijk !!!
Die vent woont nu ver weg en daarom zien we hem slechts heel af en toe en dat schrijnt.
Uit de losse foto’s hebben wij er een paar gekopieerd die een beetje uitdrukken wat wij hierboven bedoelde.
Wij hopen nog vele jaren van je stimulerende aanwezigheid te genieten en voor je verjaardag heel veel kuzzen.
Mama Anneke
Papa Henk
Zaandam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten