Ewout!Denk met plezier terug aan de eerste periode van de Nieuwezijds-tijd! Ik kwam daar wonen in een tijd dat Rosendaal (het Brabantse aftreksel, heb ik het hier over) heerste in huis. Dat werd later Velp natuurlijk ;-). Ik zat er als een soort tijdelijke oplossing voor het feit dat Ton Maanicus zeven maanden lang de reisleider aan het uithangen was in de VS.
Ik kwam daar te wonen met Hoefie (Robert “ik studeer me een ongeluk, maar haalde weer een 3” Hoefkens (wel afgestudeerd uiteindelijk:-) ). Via deze rustige drinkebroeder werd ik ook voorgesteld aan de rest, om mijn ‘losgeslagen periode’ verder in dat huis vorm te mogen geven. Met Hoefie had ik een goeie band, wie niet… Hoefie is een moordgozer…
Ik heb, naast dit huis, ook een mooi baantje als terraskelner op ’t Leidscheplein aan hem te danken (wat later overigens een eigen leven ging leiden). Hij is de goedheid zelve, maar je zag ‘m eigenlijk weinig. Voornamelijk omdat hij hard studeerde en wèl een normaal ritme had! Wat me verder is bijgebleven van de Hoef is dat hij in staat was een Camel in één trek op te zuigen. Dat was wat.
Verder was daar Mark van Zundert… Hij werkte bij een bank. En viel daarmee geheel buiten mijn belevingswereld. Hij kon lekker koken en ik kon ’t op zich aardig met ‘m vinden, maar buiten de wandelingetjes naar de AH is me van Mark weinig bijgebleven.
En er was Ewout! En dat was direct leuk! Ewout was ook student! Ewout zat ook wel ‘ns op de bank aan z’n zak te krabben…. En Ewout was dol op lachen, de kroeg… en reizen. Mede door hem heeft dat virus mij ook gegrepen! Afijn, met Ewout was er snel een prettige klik. We raakten bevriend en we bleken echte hardnekkige Nieuwezijdsdieren. We hebben er samen een flinke periode gewoond en in binnen- en buitenland schitterende hoogtepunten beleefd!
Ewout was ook lekker breed geïnteresseerd en politiek geëngageerd. Heb gewoonweg veel van ‘m geleerd. Mocht graag van gedachten wisselen over dat soort dingen. Had zelf ook van jongs af aan een grote belangstelling voor geschiedenis, maar hoe Ewout allerlei grote gebeurtenissen in Jip-en-Janneke-taal kon ontleden en terug kon brengen tot een simpele kern, was echt een genot om naar te luisteren….
Ewout fietste me op een gegeven moment naar binnen als een soort junior-reisleider tijdens een ‘avontuurlijke trip door Oost-Turkije’ toen hij daar als reisleider zat voor Djoser. Zwaar illegaal natuurlijk. Was echt een schitterende reis en laafde me met plezier aan alle weetjes, feitjes en mooie verhalen, die E-Forrest (E-Forrest Binsmountains was de aanspreektitel in het buitenlandse) inmiddels in zijn periode had vergaard. En dat ging echt niet alleen over welke Mehmet waar binnenviel, maar ook over waar Theo Laseroms z’n Ekmek en Balik naar binnen zat te werken tijdens zijn trainerschap bij Trabzonspor.
Ik kan de route nog zo uit m’n hoofd opdreunen: Malatya, Amasia, Trabzon, en toen weer naar beneden, via Artvin en Kars (midden in het oorlogsgebied met de PKK) tot in het zeer gelovige Erzerum. Alwaar we in geblindeerde, vrouwloze dranklokalen een diarree aan halve liters Efes wegwerkten voor een bedrag waar je in Nederland blij mag zijn met een viltje. Om vervolgens kotsend uit het raam van het hotel te hangen en de ochtendgebeden, die klonken vanaf de vele minaretten in de stad te voorzien van een begeleidende symphonie van dierlijke kreten en protesterende ingewanden…Natuurlijk vond ik het weer nodig om aan te haken bij een schone Turkse, Mehtap, bij wie ik ook nog enkele dagen heb gebivakkeerd in Ankara… In die tijd was ik als vrijgevochten vrijgezel een gewillig slachtoffer en Ewout volgde dat soort avonturen met plezier en kon altijd smakelijk lachen als we ’s ochtends met een kop koffie in de algemene ruimte de vorige avond behandelden. Zelf was Ewout meer van de relaties en ik kan me hardroeiende, theedrinkende, Jetten herinneren, maar ook buitenlandse pogingen met zeer gelovige July’s (Presbyterian, als ik me goed herinner), een Noorse en af en toe kwam er ook wel ‘ns op vage tijden een Sonja langs, die inmiddels heeft bewezen dat reisleider zijn geen sinecure is… De grote, ware liefde kon niet uitblijven en daar was Ditte!!
Ook de trip naar New York met ASCRUM was een schitterend hoogtepunt. Qua Rugby was er voor mij weinig aan, aangezien ik mijn knieband scheurde tijdens mijn eerste wedstrijd. Maar kon me daardoor wel geheel richten op de andere leuke dingen, die bij zo’n trip horen: Veel drank! Via de YMCA en Patrick Swayze’s Westpoint naar allerlei universiteiten inclusief de vele, gastvrije micro-brewery’s. Zo kan ik me nog een mooi moment herinneren in zo’n College Brewery met Kotkamp, die terugkwam van het toilet en mij zag zoenen met één of ander scharminkel en uit speelse wraak mijn krukken volledig uit mekaar schroefde.
Sowieso hebben we daar extreem veel gelachen en na de trip zijn Ewout, Mesu en ik nog blijven hangen in Manhattan in een – voor ons veel te sjiek – appartement van de ouders van Peter Schwartz (van wie ik hoop dat het goed met hem gaat). Het echte werk was dat, met een conciërge in uniform en het adres op z’n pet en mouwen gespeld, die keurig de lift bediende om ons letterlijk in het appartement af te zetten. De musea die we hebben bezocht waren een feest en vooral Mesu kon grappig zijn, omdat hij de alle antiquiteiten zoals opgebaarde farao’s en zeldzame meesters letterlijk op waarde wilde schatten. Alles was dan ook duur, was steevast zijn conclusie. Mooi en letterlijk hoogtepunt was het uitzicht vanaf de Twin Towers, die wij toch maar even meepikten, niet wetende dat wij die zouden overleven.
Ook maakten we snode plannen voor een Mare Nostrum tour in een camper… wie weet kunnen we die ooit nog doen.
Afijn, er zijn nog vele mooie anekdotes over die tijd, ook enkele die het daglicht nauwelijks kunnen verdragen, maar dat hoort bij een gezonde, complete studententijd, waarvan Ewout voor mij een wezenlijk onderdeel was. Kijk graag terug op die jaren en ben dankbaar voor de vriendschap en de vele mooie avonturen die we hebben beleefd. Dus, Ewout… veel dank en een zeer prettige veertigste verjaardag en wens je oprecht nog vele gelukkige jaren!! Ben tegenwoordig een druk baasje (zit nu met weemoed terug te denken aan die jaren dat ik een week kon doen over het plakken van een band om vervolgens te besluiten de fiets dan toch maar naar Lilliput te brengen) en geef mezelf veel te weinig vakantie, maar beloof hierbij plechtig dat ik jou en je gezin lastig kom vallen bij je nieuwe thuis!
Geniet van je verjaardag, vriend!
Bas
Amsterdam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten